Leefbaar loon is in de kledingindustrie nog steeds niet vanzelfsprekend, dit kan jij doen
Wist jij dat de makers van onze kleding gemiddeld 45% minder loon verdienen dan ze nodig hebben om zichzelf en hun gezin te onderhouden? Hoewel het probleem bekend is, hebben de goedbedoelde pogingen en statements van merken, leveranciers en hun sub-leveranciers nog te weinig opgeleverd. Wetgeving op Europees niveau is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de textielwerkers die ervoor zorgen dat wij er fashionable bij kunnen lopen ook een leefbaar loon ontvangen.
In de meeste landen waar kledingproductie plaatsvindt ligt het minimumloon gemiddeld 45% lager dan nodig is voor een leefbaar loon, zo blijkt uit onderzoek van The Industry We Want. Dat raakt tientallen miljoenen mensen wereldwijd. Te weinig inkomsten leidt ook weer tot nieuwe problemen, zoals lange werkdagen, ondervoeding en kinderarbeid.
De invoering van een leefbaar loon helpt om de levensstandaard van arbeiders en hun gezin te verhogen. Een leefbaar loon is het minimale inkomen voor een werkweek van 48 uur dat iemand nodig heeft om aan de basisbehoeften te voldoen en voor hun gezin te zorgen. Daarmee kunnen ze voedzaam en gezond eten, huisvesting, kleding, medische kosten, opvoeding voor hun kinderen en vervoer betalen en idealiter ook sparen. Bovendien kan een leefbaar loon een katalysator zijn om andere arbeidsomstandigheden te verbeteren. Zo neemt de kans op kinderarbeid af als de ouders van een gezin genoeg verdienen.
Lotte Jongstra
Sustainability Advisor, ASN Bank
“Leefbaar loon is niet voor niets formeel erkend als een mensenrecht.”
Bedrijven moeten hun ketenverantwoordelijkheid gaan nemen
Lage lonen in de kledingindustrie komen door concurrentie. Landen en fabrikanten willen aantrekkelijk blijven als productielocatie. De kledingmerken die inkopen bij fabrieken hebben de economische touwtjes in handen, terwijl de fabrieken het loon van hun werknemers bepalen. De kledingmerken vinden dat ze in de rol van inkoper weinig invloed hebben; ze zijn immers niet de enige fabriek. Daarnaast houden ze zich aan de wet. Het gevolg? Een keten van partijen die allemaal onderdeel zijn van het probleem en met de vinger naar elkaar wijzen. Het probleem zit hier in de hele keten die onze kleding aflegt. De kledingindustrie is hoog concurrerend met veel aanbieders. Talloze organisaties en platforms zetten zich al jaren in voor een leefbaar loon. Dit gaat echter veel te langzaam en de intrinsieke motivatie van kledingbedrijven laat te wensen over. Enige tijd geleden publiceerde de Europese Commissie haar wetsvoorstel over de ketenverantwoordelijkheid van bedrijven. Zelf ben ik van mening dat het ambitieniveau te wensen over laat en bovendien alleen van toepassing is op de grote kledingbedrijven. Daarom is specifieke Europese wetgeving noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de mensen die onze kleding maken eindelijk krijgen wat ze verdienen: een leefbaar loon.
Good clothes, fair pay: wat kan jij doen?
De verantwoordelijkheid voor een leefbaar loon ligt primair bij kledingbedrijven, minder bij de consument, zo ben ik van mening. Toch kunnen wij ook zeker wat doen.
- Allereerst kunnen we kleding kopen van merken die wel een leefbaar loon betalen.
- Als Europese burger kunnen we onze stem laten gelden voor een leefbaar loon in de productieketens, via ‘Good clothes, fair pay’. Dit is een wetsvoorstel dat kledingbedrijven verplicht om ervoor te zorgen dat hun leveranciers een leefbaar loon betalen aan hun medewerkers. ‘Good clothes, fair pay’ wordt behandeld in de Europese Commissie als er 1 miljoen handtekeningen zijn gezet.
Help jij ook mee in de strijd voor een leefbaar loon? Dat kan heel makkelijk: zet hier online je handtekening om het wetsvoorstel in de Europese Commissie besproken te krijgen. Een kleine actie met (hopelijk) een groot resultaat!